آری اگر امروز نسیم دلنواز بهاری در مرزهای امن میهن اسلامی ایران، پرچم سه رنگ جمهوری اسلامی را به اهتزاز در می‌آورد و آب‌های نیلگون خلیج فارس در ساحل امن وطن آرام گرفته است، اگر امروز نام ایران بر بلندای قله‌های افتخار علم و فرهنگ و ورزش می‌درخشد؛ همه مدیون ایثار و دلاوری مردانی است که در راه خدا و مام میهن جان دادند و پیکر خویش را ستون سقف امن آسمان ایران کردند
مسول عزیزمی توانیم :بهره ی فرهنگی ببریم .............
پدریامادری به همراه فرزندش از (تقاطع غیر همسطح شهید احمد هدایت پناه(فتح المبین) رد می شوند.
فرزند از والدین خودمی پرسد : شهید احمد هدایت پناه که بوده؟
والدین به او می گویند که شهید احمد هدایت پناه عاشق خدا بود ، فرمانده ای دلاور، که صفات اخلاقی خوب و فراوانی داشت .
او سفارش قرآن کریم (و بالوالدین احسانا ) در حق پدر ومادررا به خوبی اجرا می نمود.
وَ إِذْ أَخَذْنا میثاقَ بَنی إِسْرائیلَ لا تَعْبُدُونَ إِلاَّ اللَّهَ وَ بِالْوالِدَیْنِ إِحْساناً..........
و (یاد آرید) هنگامى که از بنى اسرائیل عهد گرفتیم که جز خداى را نپرستید و نیکى کنید درباره پدر و مادر ................(83سوره بقره)
وَ اعْبُدُوا اللَّهَ وَ لا تُشْرِکُوا بِهِ شَیْئاً وَ بِالْوالِدَیْنِ إِحْساناً وَ بِذِی الْقُرْبى وَ الْیَتامى وَ الْمَساکینِ وَ الْجارِ ذِی الْقُرْبى وَ الْجارِ الْجُنُبِ وَ الصَّاحِبِ بِالْجَنْبِ وَ ابْنِ السَّبیلِ وَ ما مَلَکَتْ أَیْمانُکُمْ إِنَّ اللَّهَ لا یُحِبُّ مَنْ کانَ مُخْتالاً فَخُوراً
و خداى یکتا را پرستید و هیچ چیزى را شریک وى نگیرید و نسبت به پدر و مادر و خویشان و یتیمان و فقیران و همسایه دور و نزدیک و دوستان موافق و رهگذران و بندگان که زیردست تصرف شمایند نیکى کنید، که خدا مردم متکبّر خودپسند را دوست ندارد.(36نساء)
قُلْ تَعالَوْا أَتْلُ ما حَرَّمَ رَبُّکُمْ عَلَیْکُمْ أَلاَّ تُشْرِکُوا بِهِ شَیْئاً وَ بِالْوالِدَیْنِ إِحْساناً................
بگو: بیایید تا آنچه خدا بر شما حرام کرده همه را بر شما بخوانم، و آن اینکه به هیچ وجه شرک به خدا نیاورید، و به پدر و مادر احسان کنید،(151 انعام)
وَ قَضى رَبُّکَ أَلاَّ تَعْبُدُوا إِلاَّ إِیَّاهُ وَ بِالْوالِدَیْنِ إِحْساناً إِمَّا یَبْلُغَنَّ عِنْدَکَ الْکِبَرَ أَحَدُهُما أَوْ کِلاهُما فَلا تَقُلْ لَهُما أُفٍّ وَ لا تَنْهَرْهُما وَ قُلْ لَهُما قَوْلاً کَریماً
و خداى تو حکم فرموده که جز او را نپرستید و درباره پدر و مادر نیکویى کنید و چنان که یکى از آنها یا هر دو در نزد تو پیر و سالخورده شوند (که موجب رنج و زحمت تو باشند) زنهار کلمهاى که رنجیده خاطر شوند مگو و بر آنها بانگ مزن و آنها را از خود مران و با ایشان به اکرام و احترام سخنگو. (23اسراء)
َ وَصَّیْنَا الْإِنْسانَ بِوالِدَیْهِ إِحْساناً حَمَلَتْهُ أُمُّهُ کُرْهاً وَ وَضَعَتْهُ کُرْهاً وَ حَمْلُهُ وَ فِصالُهُ ثَلاثُونَ شَهْراً حَتَّى إِذا بَلَغَ أَشُدَّهُ وَ بَلَغَ أَرْبَعینَ سَنَةً قالَ رَبِّ أَوْزِعْنی أَنْ أَشْکُرَ نِعْمَتَکَ الَّتی أَنْعَمْتَ عَلَیَّ وَ عَلى والِدَیَّ وَ أَنْ أَعْمَلَ صالِحاً تَرْضاهُ وَ أَصْلِحْ لی فی ذُرِّیَّتی إِنِّی تُبْتُ إِلَیْکَ وَ إِنِّی مِنَ الْمُسْلِمینَ
و ما انسان را به احسان در حق پدر و مادر خود سفارش کردیم، که مادر با رنج و زحمت بار حمل او کشید و باز با درد و مشقّت وضع حمل نمود و سى ماه تمام مدت حمل و شیرخوارى او بود تا وقتى که طفل به حد رشد رسید و آدمى چهل ساله گشت (و عقل و کمال یافت آن گاه سزد که) عرض کند: بار خدایا، مرا بر نعمتى که به من و پدر و مادر من عطا فرمودى شکر بیاموز و به کار شایستهاى که رضا و خشنودى تو در آن است موفق دار و فرزندان مرا صالح گردان، من به درگاه تو باز آمدم و از تسلیمان فرمان تو شدم. (15احقاف)
وَصَّیْنَا الْإِنْسانَ بِوالِدَیْهِ حُسْناً وَ إِنْ جاهَداکَ لِتُشْرِکَ بی ما لَیْسَ لَکَ بِهِ عِلْمٌ فَلا تُطِعْهُما إِلَیَّ مَرْجِعُکُمْ فَأُنَبِّئُکُمْ بِما کُنْتُمْ تَعْمَلُونَ
و ما به آدمى سفارش کردیم که در حق پدر و مادر خود نیکى کند، و اگر آنها (خود مشرک باشند و) کوشند تا تو به من (که خداى یگانهام) از روى جهل و نادانى شرک آورى هرگز اطاعت امر آنها مکن، که رجوع شما به سوى من است و من شما را به پاداش هر عمل که به جاى آوردهاید آگاه مىگردانم. (8العنکبوت)
وَ وَصَّیْنَا الْانسَانَ بِوَالِدَیْهِ حَمَلَتْهُ أُمُّهُ وَهْنًا عَلىَ وَهْنٍ وَ فِصَالُهُ فىِ عَامَینِْ أَنِ اشْکُرْ لىِ وَ لِوَالِدَیْکَ إِلىََّ الْمَصِیرُ
و ما به هر انسانى سفارش کردیم که در حقّ پدر و ما در خود نیکى کن خصوص مادر که چون بار حمل فرزند برداشته و تا مدّت دو سال که طفل را از شیر باز گرفته (هر روز) بر رنج و ناتوانیش افزوده است، (و فرمودیم که) شکر من و شکر پدر و مادرت بجاى آور، که بازگشت (خلق) به سوى من خواهد بود. (14 لقمان)
و این یک نکته فرهنگی ازهزاران نکته ی فرهنگی که ما با نام گذاری، نام شهداء بر روی مکان های شهرمان می توانیم انجام دهیم وبهره ی فرهنگی ببریم.
۰
۰
۹۴/۰۳/۳۱
منصور محمد زاده «ممل زاده»
خدا به چنین پدرومادرانی صبر دهد
مطلبتون هم بسیار زیبا بود