رفتید تا همچو پرستو رها شوید .

این رسم ما نبود که ز یاران جدا شویم .

در هجوم وحشت شب بی صدا شویم

این عهد ما نبود که در انتهای راه .

ما بین کوچه ها تک و تنها رها شویم

آن روزها که شوق شهادت به سینه بود.

توفیقمان نبود که شبیه شما شویم

رفتید تا همچو پرستو رها شوید . 

رفتید خوش به حال شما یادمان کنید .

شاید که با نسیم دعاتان دوا شویم

و حالا علی(ع) ا ست و شب و تنهایی و پیکر مطهر همسر و ناله های معصومانه فرزندان و به اندازه تمام جهان غم و بغضی که گلوی حضرتش را می فشارد و خیل ملائکه که آمده اند تا در این تنهایی، غمخوارعلی باشند

همه ما می آییم.ما می آییم محکم تر ، استوارتر و با صلابت از هر دوره و زمانی

 

  

ما می آییم، همه ما فردا می آییم، همه ما از همه نسل های انقلاب، از نسل اول که خود این نهال را کاشتند، از نسل دوم که خونشان را پای این نهال ریختند، از نسل سوم که عمرشان را در این دوران گذاشتند و نسل چهارم، همه و همه می آییم......

ما در روز ۲۲ بهمن با مشت های گره کرده می آییم، ما با نفرت از آمریکا و اروپا و اسراییل در روز ۲۲ بهمن می آییم، ما با تداعی شعارهای سی وهشت  ساله انقلاب به خیابان ها می آییم، ما با در دست داشتن شعار مرگ بر آمریکا و مـرگ بـر اسرائیل می آییم، ما با جوش و خروش به راهپیمایی می آییم، ما با کودکانمان به راهپیمایی می آییم، تا همانطور که پدرانمان به ما رسم انقلاب داری را آموختند ما هم به آنان این پیام را برسانیم که انقلاب را باید از جان بیشتر دوست بداریم و آن را پاس بداریم، همه ما می آییم............

 

ما عاشق مبارزه با صهیونیست هستیم.

 

علی حاجیوند گفتن : برو تماسی با شهر بگیر.(منظور ایران - دزفول)

 

مقر بچه های  ادوات  که علی حاجیوند قیاسی در انجا مستقر بود ،قبل از مقر ما بود.  چند روز قبل از عملیات  آزادی شهرهای شیعه نشین نبل والزهرا یک شب برای شناسایی به مواضع تکفیری ها رفته بودم  نزدیک صبح از ماموریت که بر می گشتم ،صدایی به گوشم رسید،آری یک نفر مرا صدا می زد ،سرم را با لا آوردم و به طرف صدا نگاه کردم ،دیدم علی حاجیوندقیاسی هست و می گوید:

 شهید .......... برو زنگی به شهر بزن ، در شهر همه می گویند شهید شده ای .( علی راست می گفت در شهر شایعه شده بود که .......... شهید شده است. ) به پیش او رفتم ،پس از احوال پرسی وقدری صحبت و شوخی از او خدا حافظی نمودم.دوروز بعد در منطقه عملیاتی بودم که خبر شهادت علی را به من دادن.  

خدایا کمک کن اگر در صف شهدا غایبیم، در صف پیام رسانان راهشان غایب نباشیم.

علیرضا جان شهادتت مبارک.(سالروز شهادت سومین شهید مدافع حرم شهید علیرضا حاجیوند قیاسی )

بنام خداوند عالم هستی، خداوندی که عشق را خلاصه در شهادت ،عاشق قرار داد تا آن را طوطیای چشمانش قرار دهد.

شهادت را خداوند برای شقایق های درخشان آفرید، تا عشاق ،عالم شهد شهادت را، چون شرابی طاهر بنوشند تا از غربت و دلتنگی این دنیای افسرده رهایی پیدا کنند.

دیروز  سالروز شهادت یک شقایق زیبا بود ، شقایقی  که عشق شهادت در اعمال او همچون امواج دریا موج می زد.

علیرضا دلباخته ای بود که همچون شقایق های بی پلاک شوق پرواز داشت…

علیرضاجان تو با شهادتت ما را هوشیار کردی و بیداری به دلهایمان دادی…

 علیرضاجان تو با شهادتت آرمانمان را زنده کردی…

ای شهید راه ولایت ، راه تورا ادامه خواهیم داد و نخواهیم گذاشت ظالمان عالم و سازشکاران باعث شوند ولی زمانمان تنها بماند…

علیرضاجان مبارک، شهادتت را میگویم…?

............................................................

تصاویر :  علیرضا دنبال راهی برای رفتن به سوریه است، خبری به گوشش  می رسد که ناحیه مقاومت یکی از شهر های همجوار دزفول به زودی برای سوریه اعزام دارد ، اوروز اعزام به آن شهرستان رفته  تا هر طوری شده سوار اتوبوس بشود ولی ، ان روز علیرضا موفق به رفتن نمی شود،............... تصاویردر پارک آن شهرستان است. 

دهه فجر، خوش آمدی که با آمدنت، سوز و سرما از شهرو دیارمان‏ گریخت، برفهای بهمن با حرارت ایمان و اخلاص، آب حیات شد. دهه فجرمبارک

 

 

 

 

وقتی صدای پای بهمن از کوچه پس کوچه های خاطره ها به گوش تو می رسد. گویی شهیدانند که آمده اند برای بیعت دوباره برای هشدار و تذکر و بیداری . بهمن که از راه می رسدشهیدان پیمان نامه ی خونین شهادت را برای تجدید امضای تک تک ما می آورند تا فراموش نکنیم که باغبان لاله ها امام مهربان بود و سایبان لحظه ها، نگاهش هنوز هم نگران باغمان است. هر بهمن امام است که دوباره بر بال ملائک به دیدارمان می آید و کوچه های باغمان را پر از نسترن و نیلوفر می نماید. گام هایش همه جا یاس می کارد و گل محمدی به خانه ها هدیه می کند.

بهمن همیشه در راه است.